دستگاه‌ اکسیژن ساز همراه دستگاه‌‌ متحرکی است که از طریق یک کانولای بینی، اکسیژن درمانی مورد نیاز بیمار را تامین می‌کند. این دستگاه‌‌، اکسیژن هوا را از نیتروژن جدا کرده و اکسیژن خالص را در اختیار بیمار قرار می‌دهد.

اکسیژن ساز همراه در مواردی مثل بیماری‌های آمفیزم، برونشیت، ذات الریه، اختلال انسداد مزمن ریوی (COPD)، نارسایی احتقانی قلب، آسم، فیبروز کیستیک، آپنه خواب و دیسپلازی برونکوپی ریوی (BPD) توسط پزشک تجویز می‌شود.

در شرایطی که بیماری با علائم سطح اکسیژن کم مانند تنفس سریع و سرعت بالای ضربان قلب همراه باشد دستگاه اکسیژن ساز می‌تواند سطح اکسیژن خون را برای تقویت زندگی بیمار در مقدار مناسب نگه دارد که ترجیحاً 75 میلی گرم جیوه یا بیشتر است.

نحوه عملکرد دستگاه اکسیژن ساز همراه

1. دستگاه اکسیژن ساز در هوای معمولی مورد استفاده قرار گرفته و هوای محیط را می‌‌گیرد.
2. طی یک فرآیند، نیتروژن هوا را از اکسیژن جدا کرده و اکسیژن خالص به بیمار ارائه می‌‌شود.
3. در نهایت اکسیژن حاصل از طریق وسیله‌‌ای مانند ماسک صورت برای بیمار فراهم می‌‌شود.
4. در نتیجه این فرآیند اکسیژن با سطح خلوص حداکثر 96 درصد برای بیمار فراهم می‌شود.

دستگاه‌های اکسیژن ساز همراه، یکی از مجهزترین و پیشرفته‌ترین دستگاه‌های کمک تنفسی موجود در بازار هستند و در اندازه‌های مختلف و با ظرفیت‌های متفاوت تولید می‌شوند.

دستگاه اکسیژن ساز همراه مکانیزم عملکرد مشابه با دیگر دستگاه‌های اکسیژن‌ ساز دارد و تفاوت اساسی از دیگردستگاه‌‌ها ندارد.

تفاوت این نوع دستگاه با دیگر دستگاه‌های اکسیژن ساز، مربوط به اندازه، استفاده از باتری در کنار برق مستقیم و همچنین وزن آن‌ می‌باشد. دستگاه اکسیژن‌ ساز همراه می‌تواند با برق (AC , DC) و باتری‌ها تغذیه شود.

دستگاه اکسیژن ساز همراه حتی می‌تواند با برق و باتری خودرو کار کند و وزن کم ‌تر و اندازه کوچک ‌تری نسبت به اکسیژن‌ ساز‌های ثابت دارد و به گونه ای طراحی و تولید شده که به راحتی قابل جابجایی باشد.

دستگاه اکسیژن ساز همراه در مقایسه با نوع خانگی اندازه کوچک تری دارد و در نتیجه ظرفیت کمتری برای تولید اکسیژن دارد. بنابراین نمی‌توان از این دستگاه همانند دستگاه‌های خانگی به طور مداوم استفاده کرد وفقط به صورت پالسی کار می‌کند و پیوسته نیست.

در روی این دستگاه‌‌ها صفحه کنترلی نصب شده که می‌‌توان از طریق آن اکسیژن خروجی را به صورت دستی مطابق با نیاز بیمار تغییر داد.

دستگاه‌‌های اکسیژن ساز پرتابل در اندازه‌ها و ظرفیت‌‌های متفاوتی تولید و در بازار عرضه می‌‌شوند که این اندازه‌‌ها برای بیماری‌‌های مختلف، متفاوت است.

برای مثال در مورد بیماری‌‌های تنفسی از قبیل اختلالات غیر حاد تنفسی، آسم حاد و مزمن دستگاه‌‌هایی با ظرفیت تولید 3 یا 5 لیتر اکسیژن در دقیقه بسیار مناسب هستند.

و دستگاه‌هایی با ظرفیت 7 تا 10 لیتر در دقیقه برای بیماران سرطانی و یا افرادی که ریه‌هایشان آسیب جدی دیده اند مناسب است.

بهتر است که اکسیژن‌ ساز مورد نیاز با توجه به توصیه‌‌های پزشک معالج انتخاب شود تا به راحتی بتوانید از آن استفاده کنید.

یکی از موضوعاتی که در مورد این دستگاه‌‌ها باید به آن توجه کرد، طول عمر باتری موجود در دستگاه است. مدت نگه‌‌داری شارژ باتری دستگاه‌‌های اکسیژن‌ ساز، بستگی به طرز مصرف کاربر دارد و باتری‌‌ها بین یک تا 8 ساعت شارژ را نگه می‌دارند.

بیشتر دستگاه‌‌های اکسیژن‌ ساز همراه از سیستم خروجی IMPLUS استفاده می‌‌کنند که دارای سنسور‌هایی در داخل دستگاه است که دم و بازدم بیمار را تشخیص می‌‌دهد.

این سنسورها در هنگام دم، اکسیژن را به بیمار می‌‌رسانند و در هنگام بازدم، مونوکسید کربن را خارج می‌کنند. سیستم IMPLUS می‌‌تواند انرژی را دخیره کند و تنفس بیمار را راحت ‌تر کند.

جریان اکسیژن دهی در این دستگاه به دو صورت می‌باشد: اولی اینکه وقتی دستگاه را روشن می‌کنیم دستگاه به طور پیوسته به بیمار اکسیژن می‌رساند و در حالت دوم اکسیژن رسانی به صورت پالسی صورت می‌گیرد یعنی با هر دم به بیمار اکسیژن می‌رسد که بیشتر دستگاه‌های اکسیژن سازهمراه اینگونه طراحی شده‌اند.

جریان پالسی می‌تواند 5-1 لیتر اکسیژن در هر دقیقه تولید کند که برحسب نیاز قابل تنظیم است و برخی از دستگاه‌های همراه هم قابلیت تولید اکسیژن تا سه لیتر در هر دقیقه را نیز دارند.

اغلب اکسیژن سازهای همراه به گونه ای طراحی شده اند که وقتی شارژ دستگاه کم می‌شود و یا بیمار این موضوع را تشخیص نمی‌دهد، به صورت دیداری و شنیداری هشدار می‌دهند و همینطور این دستگاه‌ها با باتری اضافه، کیف برای حمل کردن و … به مشتری عرضه می‌شود.

مزیت‌های دستگاه اکسیژن ساز همراه

دستگاه‌های اکسیژن ساز همراه در مقایسه با مدل خانگی قابلیت‌ها و مزایای بیشتری دارند و در میان افراد با مشکلات و بیماری‌های مختلف تنفسی، طرفداران زیادی دارند و البته به دلیل این قابلیت‌ها قیمت بالاتری هم در مقایسه با نوع خانگی دارند.

با استفاده از اکسیژن سازهای همراه فرد دیگر مجبور به ماندن در خانه و عزلت‌نشینی نیست و به راحتی می‌تواند در خارج از خانه حضور داشته باشد و به فعالیت‌های روزمره خود بپردازد و حتی به مسافرت‌‌های برون شهری برود .

با استفاده از دستگاه اکسیژن ساز همراه فرد دیگر وابسته به کپسول‌های سنگین هوا یا اکسیژن سازهای ساکن و درجا نیست و بدین ترتیب آزادی عملی بیشتری در امور روزانه خود دارد.

یکی دیگر از مزیت‌های دستگاه قابل حمل کاربری آسان، اندازه کوچک و وزن سبک و هم چنین قابل حمل بودن آن است و بیمار می‌تواند بدون محدودیت مکانی و زمانی از این دستگاه استفاده کند.

می‌توان گفت مهم ترین مزیت دستگاه‌های اکسیژن ساز همراه این است که می‌توان از این دستگاه‌ها در هر مکانی که نیاز به اکسیژن خالص وجود داشته باشد حتی ماشین، قطارو هواپیما استفاده کرد.

امروزه مدل‌های گوناگونی از دستگاه اکسیژن ساز همراه در بازار وجود دارد  که بسیار پیشرفته‌تر نسبت به مدل‌های قدیمی‌تر هستند و سایز آن به قدری کوچک است که به راحتی می‌توان آن را به کمربند بست و استفاده کرد.

این موضوع درهنگام فعالیت‌های روزانه، دویدن و ورزش کارتان را بسیار راحت می‌کند و می‌توانید در حین این فعالیت‌ها از دستگاه استفاده کنید، بدون آن که اختلال یا مزاحمتی در کار شما به وجود آورد.

مدل‌های جدید دستگاه اکسیژن ساز همراه را می‌توان به خودرو متصل کرد که در این صورت بیماران دیگر نگرانی در مورد تمام شدن شارژ دستگاه را نخواهند داشت.

نکته مهمی که باید به آن اشاره کرد این است که از دستگاه همراه به جای دستگاه خانگی و به طور دائمی نمی‌توان استفاده کرد.

یکی دیگر از مزیت‌های قابل توجه دستگاه اکسیژن ساز توانایی تاثیر گذاری دستگاه بر روی موارد دیگری مثل مراقبت از پوست، کاهش تنش ذهنی، مقابله با هیپوکسی و تقویت رشد جنین به دلیل دسترسی زنان باردار به هوای پاک‌‌تر می‌باشد.